IRR to miara zyskowności przedsięwzięcia będąca stopą dyskontową zrównującą zaktualizowaną wartość przyszłych dochodów pieniężnych z wartością kapitału włożonego w przedsięwzięcie.
Wyznaczając IRR zakłada się, że wpływy pieniężne są reinwestowane przy oprocentowaniu równym stopie zwrotu. Mówiąc inaczej wewnętrzna stopa zwrotu jest taką wartością stopy dyskontowej, przy której bieżąca wartość wpływów jest równa bieżącej wartości wydatków. Oznacza to, że przy stopie zwrotu równej wewnętrznej stopie zwrotu wartość zaktualizowana netto jest równa zero.
Wyznaczenie wewnętrznej stopy zwrotu polega więc na znalezieniu rozwiązania dla:
NCFt – przepływy pieniężne netto w roku t;
Niestety analityczne rozwiązanie tego równania jest bardzo skomplikowane, więc najczęściej IRR wyznaczana jest metodą kolejnych przybliżeń.
Metoda ta sprowadza się do obliczania wartości zaktualizowanej netto dla różnych poziomów stopy dyskontowej. Istota tej metody polega na znalezieniu takich dwóch wartości r1 i r2 (r1 < r2) stopy dyskontowej, dla których wartość NPV obliczona na podstawie stopy r1 jest dodatnia i bliska zeru oraz wartość NPV obliczona na podstawie stopy dyskontowej r2 jest ujemna i bliska zeru.
Szacowanie następuje na podstawie wzoru interpolacyjnego:
NPV+ – dodatnia wartość NPV obliczona na podstawie stopy dyskontowej r1;
NPV - – ujemna wartość NPV obliczona na podstawie stopy dyskontowej r2.