Współczynnik ten podaje, ile naprawdę zostanie inwestorom zysku po odjęciu pełnego kosztu.
Z punktu widzenia księgowego EVA odnosi się do zysku rezydualnego (różnica pomiędzy zyskiem rezydualnym a klasycznym księgowym polega na tym, że obliczając zysk klasyczny uwzględniamy tylko koszt kapitału obcego, tymczasem zysk rezydualny jest wynikiem pozostałym po pokryciu zarówno kosztu kapitału obcego jak i kosztu kapitału własnego). Stąd ekonomiczną wartość dodaną możemy wyrazić wzorem:
ATOP – zysk operacyjny po opodatkowaniu.
WACC – średni ważony koszt kapitału, którego określenie polega na tym, że szacuje się najpierw koszt kapitałów pochodzących z różnych źródeł finansowania.
Następnie przeprowadza się kalkulację udziału każdego z nich w strukturze kapitału danego przedsiębiorstwa i wreszcie oblicza się średnią ważoną.
Można powiedzieć, że WACC to:
ki – koszt kapitału ze źródła i;
wi – udział kapitału ze źródła i w strukturze kapitału;
IC – zainwestowany kapitał.